خواندن داستان یا شعر برای کودک حتی در همین سن کم بسیار خوب است. شنیدن صدای شما به وی کمک می کند تا شنوایی خود را مطابق با آهنگ زبانی که با آن تکلم می کنید، پرورش دهد. تغییر دادن شدت صدا، استفاده از لهجه محلی و همچنین آواز خواندن، رابطه شما و کودکتان را بسیار جذابتر و شیرینتر خواهد کرد.
اگر کودک شما هنگامی که شما برای او چیزی می خوانید به اطراف خود نگاه می کند یا علاقه ای به خواندن شما نشان نمی دهد، چیز دیگری برایش بخوانید یا او را آزاد بگذارید تا کمی استراحت کند. از پاسخهایی که او به حرکات شما می دهد برای تنظیم رفتارهای خود با او راهنمایی بگیرید.
شما می توانید کتابهای بسیار زیادی پیدا کنید که برای کودک مناسب باشند. کتابهای بزرگی را انتخاب کنید که تصاویر روشن و بزرگ و همچنین یک متن ساده و روان داشته باشند، حتی می توانید از کتابهایی استفاده کنید که بدون متن بوده و تنها تصویر و نقاشی دارند و خودتان داستان را برای او بسازید. در این مرحله لازم نیست که برای انتخاب کتاب، راهنمای گروه سنی کودکان را دقیقا رعایت کنید. کتابهایی که برای کودکان بزرگتر طراحی شده اند در صورتی که عکسهای شفاف با رنگهای روشن داشته باشند می توانند توجه کودک شما را نیز جلب کنند.
زندگی شما:
هنگامی که نوزاد شما متولد می شود همه اطرافیان مایل هستند تا شما را نصیحت کنند یا در مورد کودکتان نظر بدهند: «نمی خواهی به او یک زیرپوش بپوشانی؟»، «اگر از همین حالا غذای معمولی به او ندهی به اندازه کافی قوی و بزرگ نخواهد شد!»، «نگذارید پستانک بمکد زیرا دندانهایش را خراب خواهد کرد!» و … از آنجا که این نصیحتها (صحیح یا غلط) فضولی به نظر می رسند، مادر را آزار می دهند.
چگونه باید با این موارد برخورد کرد؟ اولین کار این است که همه این موارد را جدی نگیرید. گوش دادن به همه حرفهای دوستان، آشنایان و غریبه ها سریعترین راه برای از بین بردن اعتماد به نفستان است. بهتر است هر کاری که فکر می کنید بهتر است انجام دهید.
البته توجه داشته باشید که این نصیحتها با نیت خیرخواهانه انجام می شوند. اطرافیان شما به کودکتان علاقه دارند. بعضی اوقات آنها پیشنهادات خود را برای این مطرح می کنند که فقط می خواهند حرفی زده باشند. در جواب بهتر است یک پاسخ معمولی بدهید: «از توجه شما ممنونم» یا «در این باره فکر خواهم کرد». بهترین راه برای پاسخ دادن به نصیحتهای پدربزرگها و مادربزرگها در زمینه غذا یا خواب کودک این است که پای یک فرد سوم را به میان بکشید: «خیلی ممنون مادر؛ از دکتر می پرسم تا ببینم او چه پیشنهادی دارد».